I love you😀

ഈ ഓർമ്മ പങ്കുവയ്ക്കലിന്റെ കാരണം അവസാനം പറയാം..ഈയടുത്ത നാളിൽ താമസിച്ചോടുന്ന തീവണ്ടിയിൽ ജീവിതത്തെ ശപിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോൾ compartment ൽ കൂടി രണ്ടു തവണ തിരിഞ്ഞു നോക്കി ഒരു സമപ്രായക്കാരി കടന്നു പോയി.ആള് നഗരത്തിലെ കുട്ടിക്കാല ജീവിതത്തിലെ കൂട്ടുകാരിയായിരുന്നു...വേവലാതികൾക്കിടയിലും ചില സന്തോഷങ്ങൾ കയറി വരും..സംസാരം പതിവു 30.ladies നെ പോലെ ഞങ്ങളുടെ ചട്ടമ്പിരാമൻമാരെ പറ്റിയായിരുന്നു.പതിവു.പോലെ ആ സീൻ എത്തിചേർന്നതു കുട്ടിക്കാലത്തേക്കുള്ള തിരിഞ്ഞു പോക്കിലായിരുന്നു..
കുട്ടിപാവാടയിൽ നിന്നും വലിയപാവാടയിലേക്കുള്ള transition time ആണ് timeline...രഹസ്യമായി സംസാരിക്കുന്നതാവട്ടെ  വീട്ടിൽ നടന്ന ചിറ്റമ്മേടെ കല്ല്യാണത്തെപ്പറ്റിയും..അത് love marriage ആണത്രേ!!!!!...അതീവ ഗുരുതരമായ ഈ വിഷയം ചർച്ച ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കെ കൂട്ടുകാരി പറഞ്ഞു ലച്ചൂ.. നിന്നെ ഒരാൾ love ചെയ്യുന്നു...നാണവും മാനവും പണ്ടേ ഇല്ല... പോരാത്തതിനു ഡാൻസുകാരിയായി ലോകം കീഴടക്കാം എന്ന ഭാവവും...എവിടെ പോയാലും വലിയകണ്ണുകളോടെ നോക്കുന്ന പൊടിമീശക്കാരൻ ചേട്ടനാണ് ലപ്പ് എന്നു കൂട്ടുകാരി കണ്ടുപിടിച്ചത്...പപ്പേട്ടൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ പിടികിട്ടി തുടങ്ങിയ സമയാണ്...നമ്മടെ പത്മരാജേട്ടനെ...ഈ ഗന്ധർവനെ ഒക്കെ ശ്ശ്ശി പിടിച്ചു വരുന്ന സമയാണ് ഈ മൂപ്പിലാൻ തുറിച്ചു നോക്കി വരുന്നത്..നോക്കപ്പെടുന്ന അസ്വസ്ഥതത ഫീൽ ആവാൻ തുടങ്ങിയതും അപ്പോൾ ആകും..അധികം താമസിക്കാതെ നഗരത്തിൽ നിന്നും നാട്ടിൻപുറത്തുകാരി ആയപ്പോഴും ഇടയിൽ ഉള്ള സന്ദർശനത്തിൽ മുടങ്ങാതെ എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി ആ  കണ്ണുകൾ സാന്നിധ്യം അറിയിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു..കുട്ടിയിൽ നിന്നും കുട്ടിയുടെ അമ്മ ആയപ്പോളേക്കും ആ കാഴ്ചകൾ മങ്ങി.. ഓർമ്മകൾ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ മനസ്സിൽ വന്നു നിന്നപ്പോൾ വയ്ച്ചു നീട്ടിയ ചായയുമായി ആ നക്ഷത്ര കണ്ണുകാരൻ എന്റെ കൺമുന്നിൽ...കൂടെ ഒരു.d dialogue "ജീവിതത്തിലെ ആദ്യപ്രണയത്തെ എന്നും ഓർക്കാൻ അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയെ കൂടെ കൂട്ടി"യെന്ന് സംഗതി അവരുടെ കല്ല്യാണം  arranged ആയിരുന്നെങ്കിലും ആലോചന വന്നപ്പോൾ കക്ഷിയെ കൂട്ടുപിടിക്കാൻ തോന്നിയത് അവന്റെ സ്നേഹിക്കാൻ ഉള്ള മനസ്സായിരുന്നു..അവനോ...അവന്റെ പ്രണയം എന്നെ അറിയിക്കാൻ നടക്കുമ്പോൾ അവന്റെ നിസ്സഹായതയെ സഹതാപത്തോടെ നോക്കിയ അവന്റെ നോട്ടവും..കൊള്ളാല്ലോ.. ജീവിതത്തിൽ ഇനിയും വിശ്വസിക്കാൻ പലതും ഉണ്ടെന്നു തോന്നിയ നിമിഷമായിരുന്നു അത്..പ്രണയമെന്നതു നല്ല തിരിച്ചറിയലുകൾ ആണെന്ന് ചില കണ്ടെത്തലുകൾ ആണെന്ന്..
ഓർമ്മകൾ സൂക്ഷിക്കപ്പെടാൻ എന്തോ ബാക്കി വയ്ക്കാൻ ജീവിക്കുന്ന ജീവിതമാണ് പ്രണയമെന്ന് ആ നക്ഷത്രകണ്ണുകാരൻ എന്നെ പഠിപ്പിക്കുമ്പോളും  ജീവിതത്തിൽ പ്രണയിക്കാൻ അറിയുന്നവനെ പ്രണയിക്കുന്നതിന്റെ സുഖം ഒന്നു വേറെയാ ലച്ചൂ എന്നു പറഞ്ഞ കൂട്ടുകാരീ..നിങ്ങ വേറെ ലെവലാ.. പൊളിച്ചൂട്ടാ...

എന്റെ 6വയസ്സുകാരൻ  കൊച്ചരിപല്ലുകാരന്റെ കൂട്ടുകാരൻ അവന്റെ class ലെ കുട്ടിയോടെ.i love you എന്നു പറഞ്ഞത്രെ...കുഞ്ഞൻ അവനോടെ ചോദിച്ചത്രെ അവന് അവളോടെ"  പ്രേമം "ആണോന്ന്...സംഗതി എന്താ ഏതാ എന്നു ചോദിക്കും മുന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു അവൻ തന്ന തുപ്പൽ ഉമ്മയാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രണയം എന്തെന്നു എനിക്കു മനസ്സിലാക്കി തന്നത്...


ഈ "I love you"ഒരു സംഭവമാ അല്ലേ....

-Snehaaksharangal:lakshmi

അപ്രതീക്ഷതം

ജീവിതം തിരിച്ചറിയപ്പെടാത്ത നിമിഷങ്ങൾ സമ്മാനിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ ഉത്തരവും അർത്ഥവും തേടി അലയരുത്.തിരിച്ചറിയേൻ പാടില്ലാത്ത ഒരു സ്നേഹ സ്പർശം മതി ജീവിതം  സുന്ദരമാവാൻ. ഒന്നു കണ്ട മാത്രയിൽ ഇക്കാലമത്രയും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു എന്നു തോന്നിപ്പിക്കും വിധം തിരിച്ചറിയാൻ പാടില്ലാത്ത വണ്ണം ജീവിതവുമായി കെട്ടു പിണഞ്ഞു കിടന്നവർ..നിറങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത ജീവിതത്തിൽ കറുപ്പിന്റെ ഭംഗിയും വെളുപ്പിന്റെ നിറവും ചൊല്ലി പോകുന്ന തിരിച്ചറിയപ്പെടാനാകാത്ത സാന്ത്വനങ്ങൾ...ജീവിതം അപ്രതീക്ഷിതം ആണ്...പൊള്ളുന്ന വെയിലത്ത് കവിളത്തു ചുംബിക്കുന്ന മഴ തുള്ളികളെ പോലെ.അപ്രതീക്ഷിതമാണ് ചില നിമിഷങ്ങളും അതു തരുന്ന സ്നേഹവും...sneha aksharangal  -lakshmi

ചുംബനം

അറിയാതെ സംഭവിക്കുന്ന പ്രണയത്തിനന്റെ വാചകത്തിൽ എന്നെ പൊങ്കാല ഇട്ട പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളെ..നിങ്ങൾക്കിതാ പുതിയ അവസരം...എന്റെ കൊച്ചരി പല്ലുകാരൻ ഇന്നലെ  നിരത്തിയ സ്കൂൾ വിശേഷം "ലച്ചുമ്മേ ത്രിശങ്ക് മീനാക്ഷിയെ ഉമ്മ വയ്ച്ചു "എന്നായിരുന്നു.അതിനെന്താ എന്നു ചോദിച്ച എന്നെ പാർട്ടി ക്ലാസ്സിൽ.അകപ്പെട്ടു പോയ R.S.S കാരനെ പോലെ ....അല്ല ...അതിനേക്കാൾ മേലെ ഒരു നോട്ടം നോക്കി..ഈ ലച്ചുമ്മക്കു ഒന്നും അറിയില്ല എന്നും പറഞ്ഞ് അവൻ പതിവു പോലെ പുഞ്ചിരിച്ചു.എന്റെ ചിന്തകൾ വഴിയേ പോവുകയായിരുന്നു...വാക്കുകൾ പറയാതെ പോകുന്ന ചിലതെങ്കിലും ചുംബനങ്ങൾ തരുന്നില്ലേ?ആദ്യ ചുംബനം ഓർമ്മയില്ല എങ്കിലും അതെന്റെ അച്ഛനാകും തന്നിട്ടുണ്ടാവുക...ഏതൊരു പെൺകുട്ടിക്കും first hero അച്ഛൻ ആകുന്നതു അതു കൊണ്ടു തന്നെയാകും..ചേർത്തു പിടിച്ച് നിറുകയിൽ അമ്മമ്മ നൽകിയ ഭസ്മ മണമുള്ള ചുംബനങ്ങൾ ഇന്നും അതേ നറുമണത്തോടെ ഓർമ്മയിൽ നിറയുന്നു..എങ്കിലും മനസ്സിനെയും കണ്ണിനെയും നിറയ്ക്കുന്ന ഒരു ചുംബനം മാത്രമേ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളു.2007 may 6 രാത്രി..മനസ്സു നിറഞ്ഞ ഒരു മനുഷ്യൻ ..ചേർത്തു പിടിച്ചു പറഞ്ഞത്..."എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സന്തോഷവും വിജയവും ആണിത്..പക്ഷെ എന്റെ പ്രാണന്റെ വരു ഭാഗം കൂടൊഴിഞ്ഞ് പോവുകയാണ്"..നിറ കണ്ണുകളോടെ ചേർത്തു നിർത്തി വിഹാഹ തലേന്ന് എന്റെ അച്ഛൻ തന്ന ഈ ചുംബനപാരിതോഷികത്തേക്കാൾ വിലയും മധുരവും ഉള്ള ഒന്നും ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടില്ല..വെറുമൊരു സ്നേഹ പ്രകടനമോ വെറുമൊരു തമാശയുമാണോ ചുംബനം?നിങ്ങളോടെ ജീവിതത്തിലും ഇല്ലേ പ്രണയത്തേക്കാൾ തീക്ഷണമായി പ്രാണനോടെ നിങ്ങളെ ചുംബിച്ചവർ ??... Snehaaksharangal-Lakshmi

 Its was a close to heart writing.. since 2010.. reposting...

 

It's over. It's gone.

Why do we have to part while the love is still there? .........Why do we have to suffer? .....................Why do we have to cry when somebody bids goodbye?........ Why do beginnings have an end?.................... Why do we have to meet only to lose in the end?

There are questions left unanswered, words left unsaid, letters left unread,
poems left undone, songs left unsung, love left unexpressed, promises left unfulfilled.

In a relationship, one of the hardest things to do is saying goodbye and letting go. It is as hard as breaking a crystal because you'll never know when you will be able to pick up the pieces again. More often than not, they who go, feel not the pain of parting: it is they who stay behind that suffer, because they are left with memories of a lovethat was meant to be, a love that was.

At the beginning and at the end of a relationship, we are embarrassed to find ourselves alone. Unfair as it may seem, but that's the way love goes. That's the drama, the bittersweet and the risk of falling in love.

After all, nothing is constant but change.

Everything will eventually come to its end ........without us knowing when........... without us knowing how......without us even knowing why.

And we must forget not because we have to but because we have to.

In letting go, sorrows come not as a single spy but in batallion.
It seems that everywhere you go, everything you do, every song you hear, every turn of your head,every move of your body, every beat of your heart, every blink of your eye and every breath you take always reminds you of it . It's like a stab of a knife,
a torture in the night.

Funny how the whole world becomes depopulated when only one person is missing.
Just imagine, there are billion people on earth and yet it seems you feel lonely
and empty without the other.

I don't know if it's worth calling an art, but letting go entails special skills sparkled
with a considerable space and time. Time heals all wounds but it takes a little push on our part. Acceptance plays a part.

Not all love stories end with
"...and they live happily ever after."

Sometimes we have to part because of circumstances beyond our control. We have to suffer if it would mean happiness for others.
We have to cry to temporarily let go of the pains. Every beginning has its end
like every dawn has its dusk. It's something we can't control, something we had to live up.

It's over. ..........
It's gone............

But............

........life has to go..... on........
Goodbye doesn't always mean forever.

There will always be a place and time where questions will be answered,
words will be spoken, letters will be read, poems will be recited in the night, songs will be sung in harmony, love will be expressed in solitude and promises will be fulfilled.

Somewhere................

Somehow.................

Someday.

 നിദ്ര

നിദ്രയോടടുക്കുമ്പോൾ കണ്ണിരാൽ  എന്നെ നീ നോവിക്കരുത്
നിന്റെ പുഞ്ചിരിതൂവലാൽ എന്നെ തഴുകണം
ആദ്യമായി കാണും പോലെ എന്റെ മിഴിയിൽ
നീ ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കണം
നിന്റെ നെഞ്ചിൽ തല ചായ്ച്ച്‌  യാത്രയും കാത്തു കിടക്കണം
ചിലപ്പോള നിന്റെ സ്പന്ദങ്ങൾ  എന്നെ തിരിച്ചു വിളിച്ചേക്കാം
 ഓർമകളെ നമ്മുക്കപ്പോൾ വിരുന്നിനു വിളിക്കാം
കണ്ട നാൾ തൊട്ടുള്ള ഓർമ്മകൾ  എന്റെ കാതിൽ മൊഴിയണം
നിന്റെ കൊച്ചു കൊച്ചു കുസൃതികളെ ഓർത്തു നാം  ചിരിക്കുമ്പോൾ
അറിയാതെ പതിയെ എൻ മിഴികൾ  കൂമ്പിയെക്കും
നിദ്രയിലാണ്ടു  ഞാൻ നിന്നിൽ  അകലും മുന്പ്
നീ എന്നെ ചേർത്തൊന്നു  ചുംബിക്കണം 


15-02-2016: Remembering Joe And Vid 

 Memories...

 

Memories would have been a graveyard for her...She started loving eternity from that.. roamed in her loneliness.. loved the darkness..

One such lovable moment an orb of night came to her with a soothing wind.. She ran away to hide in her loneliness..In a breath.. in a hold the moonlit conquered her..The moon spread his light over her lonely darkness.. She waited for every fullmoon to see him..

she started waiting for someone in life for first time

written 12-03-2012

After a Break

it has been quite sometime my writing remains in diaries.. yes i am back again.. as i am at my favourite spot in the world enjoying my ever favorite show.. near my window pane enjoying the monsoon rain.. selectively here comes some of my scribbling in past 4 years

വിഷു

വിഷു എങ്ങനെ traditional ആക്കാം എന്നതിനെ പറ്റി ആലോചിക്കുന്ന തലമുറയായി ഇപ്പോൾ....
ലോകം ചെറുതായതു കൊണ്ട്  തെക്കുമില്ല വടക്കുമില്ല ഭേദം ...വിഷുകണി... വിഷു സെൽഫികൾ ആയി..ആഘോഷങ്ങൾ ചാനലിലേ premiere സിനിമകളായി...
 ചില്ലറ തുട്ടുകൾ നൂറിൻ്റെ നോട്ടുകളായി...മനസ്സിൽ നിറയെ ഓർമ്മകളുടെ വിഷുക്കാലം..

വേനലവധി  എന്നാൽ  എനിക്ക് മാമ്പൂവിൻറെ  മണമാണ്‌ ......

ഉത്സവപറമ്പിലെ  ഉച്ചഭാഷിനികളുടെ സ്വരമാണ് ....

കണികൊന്നയുടെ സുവർണ കാഴ്ചയാണ് ...

ചേർന്നിരുന്ന മുത്തശിയുടെ  സ്നേഹമാണ് ...

മുറ്റത്തെ മണ്ണിന്റെയും പറമ്പിലെ തുംബപൂവിന്റെയും സ്പർശമാണ് ...

എന്റെ നഷ്ടപെട്ട ബാല്യത്തിന്റെ വേദനയാണ് ..