കൊച്ചരിയുടെ പതിവ് കാർട്ടൂൺ ചാനലുകൾക്ക് പകരം ആയി രാമായണം കഥ പറയുന്ന animated movie കാണിച്ചു.അവന്റെ ഒരു കുഞ്ഞു നിരീക്ഷണം ആ രാമായണത്തിൽ രാമൻ ഇല്ലെന്നായിരുന്നു...കാരണം.. blue colour.ഉള്ള ആൾ അതിൽ ഇല്ലായിരുന്നു അത്രേ.. നിറങ്ങൾ ജീവിതത്തിനും കാഴ്ച്ചക്കും തരുന്നത് എന്തെന്തെന്ന് മനസ്സിൽ ഓടി പോയി ... കാരണം മറ്റൊന്നല്ല.... ഏതനുഭൂതികളെയും സ്നേഹത്തെയും നിറങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കാറുണ്ട്
Vangogh nte എല്ലാ രചനകളും മഞ്ഞ മുൻനിർത്തായാണിരുന്നത്..മഞ്ഞ സന്തുഷ്ടിയോടെ നിറമായിരുന്നതു കൊണ്ടത്രേ സന്തോഷം ഉള്ളിൽ തുളുമ്പാൻ മൂപ്പർ മഞ്ഞ പെയിന്റ് കുടിക്കാറുണ്ടേയിരുന്നു അത്രേ!!
ഓരോ നിറങ്ങളും ഓരോ ഓർമ്മകളിലേക്ക് നമ്മളെ എത്തിക്കുന്നത് ആ ഓർമ്മവസ്തുക്കൾ നമ്മുടെ ജീവിതത്തോടെ ചേർന്നു നിൽക്കുന്നതു കൊണ്ടാണ്...
ജീവിതത്തിൽ ഒട്ടുമിക്കപേരും ആദ്യം സ്നേഹിച്ച നിറം ചുവപ്പായിരിക്കും may be because we all bleed the same colour..ഓരോ നിറങ്ങളും ജീവിതം ആണെന്നു പറയാതെ വയ്യ..മാംഗല്യത്തിൻ്റെ, സമൃദ്ധിയുടെ, സ്ത്രീത്വത്തീന്റെ നിറമായി ചുവപ്പിരുന്നപ്പോൾ ഓർമ്മകൾ ഹരിതാഭം ആയി..തെളിഞ്ഞ മനസ്സുള്ളപ്പോൾ കണ്ട നീലാകാശം ഗോപ്യമേറിയ രതിസ്വരൂപവും ഭക്തി സ്വരൂപവൂം ആയി..രാഷ്ട്ര രാഷ്ട്രീയ മത ബോധങ്ങളിൽ നിറങ്ങൾ ഉണ്ടായപ്പോൾ നിറങ്ങൾക്കിടയിലും ഒറ്റപ്പെട്ടവർ ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു..
നേർത്തനിലാവ് വീണ ഭസ്മ മണമുളള മുത്തശ്ശി ഓർമ്മകളായും പാൽ മണമുള്ള പാൽ പു്ഞ്ചിരി ആയ വെളുപ്പും അധികാരത്തിന്റെയും ആഢ്യത്തത്തിന്റെയും Seductive ആയ നിറമായ കറുപ്പും ഒറ്റപ്പെട്ടു പോകുന്നതും കൂടെ നമ്മളും ഒറ്റപ്പെടുന്നതും പല തനിനിറങ്ങളും വെളിയിൽ വരുമ്പോൾ ആണ്. ഓർമ്മകൾ നിറങ്ങളാൽ ചേർത്തു വയ്ക്കുമ്പോൾ Alexander Trimmer പറഞ്ഞ വാൻഗോഗ് വാചകം തന്നെ ഞാനും പറയാം..."Everyone has their own yellow paints":
Vangogh nte എല്ലാ രചനകളും മഞ്ഞ മുൻനിർത്തായാണിരുന്നത്..മഞ്ഞ സന്തുഷ്ടിയോടെ നിറമായിരുന്നതു കൊണ്ടത്രേ സന്തോഷം ഉള്ളിൽ തുളുമ്പാൻ മൂപ്പർ മഞ്ഞ പെയിന്റ് കുടിക്കാറുണ്ടേയിരുന്നു അത്രേ!!
ഓരോ നിറങ്ങളും ഓരോ ഓർമ്മകളിലേക്ക് നമ്മളെ എത്തിക്കുന്നത് ആ ഓർമ്മവസ്തുക്കൾ നമ്മുടെ ജീവിതത്തോടെ ചേർന്നു നിൽക്കുന്നതു കൊണ്ടാണ്...
ജീവിതത്തിൽ ഒട്ടുമിക്കപേരും ആദ്യം സ്നേഹിച്ച നിറം ചുവപ്പായിരിക്കും may be because we all bleed the same colour..ഓരോ നിറങ്ങളും ജീവിതം ആണെന്നു പറയാതെ വയ്യ..മാംഗല്യത്തിൻ്റെ, സമൃദ്ധിയുടെ, സ്ത്രീത്വത്തീന്റെ നിറമായി ചുവപ്പിരുന്നപ്പോൾ ഓർമ്മകൾ ഹരിതാഭം ആയി..തെളിഞ്ഞ മനസ്സുള്ളപ്പോൾ കണ്ട നീലാകാശം ഗോപ്യമേറിയ രതിസ്വരൂപവും ഭക്തി സ്വരൂപവൂം ആയി..രാഷ്ട്ര രാഷ്ട്രീയ മത ബോധങ്ങളിൽ നിറങ്ങൾ ഉണ്ടായപ്പോൾ നിറങ്ങൾക്കിടയിലും ഒറ്റപ്പെട്ടവർ ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു..
നേർത്തനിലാവ് വീണ ഭസ്മ മണമുളള മുത്തശ്ശി ഓർമ്മകളായും പാൽ മണമുള്ള പാൽ പു്ഞ്ചിരി ആയ വെളുപ്പും അധികാരത്തിന്റെയും ആഢ്യത്തത്തിന്റെയും Seductive ആയ നിറമായ കറുപ്പും ഒറ്റപ്പെട്ടു പോകുന്നതും കൂടെ നമ്മളും ഒറ്റപ്പെടുന്നതും പല തനിനിറങ്ങളും വെളിയിൽ വരുമ്പോൾ ആണ്. ഓർമ്മകൾ നിറങ്ങളാൽ ചേർത്തു വയ്ക്കുമ്പോൾ Alexander Trimmer പറഞ്ഞ വാൻഗോഗ് വാചകം തന്നെ ഞാനും പറയാം..."Everyone has their own yellow paints":
No comments:
Post a Comment